Vrije energie, veel is er al over geschreven en dit zal vermoedelijk niet het laatste zijn. Dit artikel gaat over de perikelen die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt op het gebied van Vrije Energie en het bijbehorende project dat daar aan vast zat. Wat is er gebeurd?

Sinds 2005 onderzoek ik zo ongeveer alle vormen van Vrije Energie die maar op het internet te vinden zijn. De koude-fusie-reactor van Rossie, 'earth batteries', Tesla-techniek, Bedini, en ga zo maar door. Mijn oorspronkelijke plan achter al het onderzoeken was het oprichten van een kenniscentrum waar oude kennis en nieuwe technologieën samengevoegd worden, om tot oplossingen te komen die we nu zo hard nodig hebben. Ik was dan ook blij dat ik begin 2008 een donatie van 10.000 euro ontving voor de start van het project. Een project dat bij de meeste mensen wel bekend was: Eco Lodge(ic) Technologies, de technische afdeling van de inmiddels opgeheven stichting Eco Lodge(ic).

Na het ontvangen van de donatie zijn we van start gegaan met de verbouw van een pand. De donateur van het project zag het allemaal wel zitten, maar na een maand of vijf begon hij de druk wat op te voeren. "Er moet nu echt wat gebeuren, we moeten vooruitgang boeken", waren zijn woorden. En zoals gewoonlijk in het bedrijfsleven bestaat er bij de meeste bedrijven een miscommunicatie tussen werkvloer en management. De kantoorpikkies weten over het algemeen totaal niet waar men over praat als het over de werkvloer gaat en advies inwinnen gebeurt al helemaal niet. Zo ook bij ons. De donateur wilde vooruitgang, wij wat centen om de broodnodige materialen te kopen om daarmee de vooruitgang in werking te zetten. Ondertussen kwam de beste man ook nog eens met allerlei Vrije Energie-apparaten binnenlopen die achteraf geen van allen bleken te werken en alleen maar kostbare tijd in beslag genomen hebben.

In de tussentijd werkten we hard aan de ontwikkeling van de GEET Fuel Processor, een uitvinding van de Amerikaan Paul Pantone. Ik ga nu niet verder in op deze uitvinding, daar er op internet genoeg over te vinden is. Alhoewel de internetinformatie, inclusief het originele wereldpatent van GEET, zichzelf op alle fronten tegenspreekt, denk ik te weten wat de exacte werking is en ik heb moeten concluderen dat het werkt. Het was alleen nog een kwestie van de juiste onderdelen bij elkaar te sprokkelen en bouwen met die handel. En dat was het grootste probleem: voor de juiste onderdelen en om dit project tot een succes te brengen, hadden we 'slechts' 50.000 euro nodig. En dat was er niet. Vandaar dat we niet verderkwamen dan informatie verstrekken en workshops geven om daarmee de benodigde centen binnen te slepen om het systeem verder te ontwikkelen en in de markt te zetten. Een motor die voor het grootste gedeelte op water zou lopen…

(Vrije Energie in Nederland: wegens tegenwerking uitgesteld...)

Een ander groot probleem was de beschikbare informatie die zichzelf op alle fronten tegenspreekt. Inclusief het wereldwijde patent dat aan de uitvinding hangt. Omdat Pantone in het Utah State Hospital was opgenomen en er geen direct contact mogelijk was, werd dit contact in stand gehouden door een vriend van Pantone. En om eerlijk te zijn was mijn indruk van die vriend niet dat hij zijn best deed om Pantone vrij te krijgen. Achteraf bleek mijn indruk juist te zijn. De grote vraag was dan ook hoe ik aan de juiste informatie kon komen. Al eerder had ik Pantone diverse brieven geschreven met mijn plannen en als ik hem vrij kon krijgen – zo vertelde hij die enkele keer dat hij kon bellen – dan hadden we een deal en zouden we samen gaan werken.

Per toeval kom ik in contact met David Pantone, de zoon van de uitvinder. Hij was toevallig in Nederland bij een vriend, toen die hem vertelde van het Nederlandse GEET-project. Van het een kwam het ander en David is toen een jaar bij mij geweest om te helpen het project van de grond te krijgen. Die samenwerking heeft er uiteindelijk in geresulteerd dat we een internetactie zijn begonnen om zijn vader vrij te krijgen. Dat was begin 2009. Pantone was vrij en in dat zelfde jaar is een van mijn medewerkers naar Amerika gegaan om bij Pantone een privé-opleiding te volgen. Helaas bleek er na afloop weinig nieuws onder de zon en dat wij het systeem voor reeds 95% aan het werken hadden. Aan Pantone hadden we dus ook niks en uiteindelijk heeft het er in geresulteerd dat ik begin 2011 de samenwerking opgezegd heb. Temeer omdat mij een dealerschap voor Europa beloofd was en de betaling van 2500 dollar die Pantone ons schuldig is en tot op heden niet betaald is. Daarnaast kwamen we nog eens tot de ontdekking dat de donateur, die de opstart van het project mogelijk gemaakt heeft, 2,6 miljoen euro wist binnen te slepen aan (internationale) subsidies en andere gelden. Ondanks dat onze naam in de verschillende documenten genoemd werd, hebben we geen cent ontvangen…

Het eindresultaat van het Vrije Energieproject was dat ondergetekende in mei 2010 een enorme klap van 'de man met de hamer' kreeg waarna het hele project in elkaar gestort is. Burn-out en einde oefening. De mensen die alleen verder moesten, waren helaas niet in staat de kar te trekken waardoor het hele project uiteindelijk in 2011 gestrand is. Jammer maar helaas. Het is niet anders en het lijkt erop alsof het niet mogelijk is om een Vrije Energieproject in Nederland op te zetten. Wat de reden is weet ik niet, maar mogelijk is het de tijd nog niet, mogelijk spelen er teveel ego’s mee. Of leven er teveel mensen vanuit hun portemonnee in plaats van vanuit hun hart. Ondanks dat ik het nooit voor het geld gedaan heb, heb ik het nodig om te leven. Het hele project heeft me qua onbetaalde uren, donaties en andere middelen ongeveer 4 ton gekost…

Afgelopen jaar hoorde ik van een goede vriend van mij (die een bekende Nederlandse grenswetenschappelijke website onderhoudt) iets dat mijn nekharen overeind liet staan. Hij wist mij te vertellen dat een Nederlandse grenswetenschapper een bedrag van 10.000 euro in een Vrije Energieproject wilde stoppen. Toen de naam van zowel de grenswetenschapper als de naam van de beheerder van het project genoemd werden, heb ik direct aan de bel getrokken. De beheerder van het project was dezelfde als hij die destijds met onze naam 2,6 miljoen in zijn zak stopte. De man was dus nog steeds bezig en voor zover ik weet is de grenswetenschapper zijn 10.000 euro kwijt en draait er nog steeds geen fatsoenlijk Vrije Energieproject in de Lage Landen. En of het er ooit nog komt? Ik heb mijn buik er in ieder geval van vol. Elke keer weer groeien de bomen tot in de hemel en zijn de bergen van goud, maar als puntje bij paaltje komt, moeten de bomen nog geplant worden en zijn de bergen molshopen.

Willen we echt Vrije Energie in Nederland? Dan zal dat naar mijn bescheiden mening vanaf de grond moeten gebeuren. De Nederlandse burger zal voor de broodnodige verandering moeten zorgen, niet de politiek of mensen die bakken geld hebben en nog rijker willen worden. Dat is de verkeerde intentie. Geld verdienen is oké, maar dan wel op een eerlijke manier met een eerlijk product en niet op de manier zoals het nu al tientallen jaren gaat: het onderdrukken en oplichten van Vrije Energieprojecten en hun uitvinders. Zelfs hier in Nederland. Ik heb er mijn buik vol van en ga iets anders doen. Wát weet ik nog niet, maar de kosmos zal ongetwijfeld iets voor mij in petto hebben. Anders was ik hier niet.

Robert Boerman - 12-03-2012

Disclaimer