Het afbreken van het onderwijssysteem, ouders die gestimuleerd werden om beiden te gaan werken en het bevorderen van kinderopvang, zijn de belangrijkste zaken die er naar mijn mening toe hebben bijgedragen dat onze kinderen niets meer leren en geen enkele toekomst meer hebben. Vanzelfsprekend mag eenieder hiervan denken en zeggen wat hij/zij wil, echter als we eens goed om ons heen durven te kijken en de hand in eigen boezem willen steken, dan vermoed ik dat we moeten toegeven dat een combinatie van de eerdergenoemde feiten er toe hebben bijgedragen dat onze kinderen amper nog iets kunnen. Onze kinderen staan al vanaf zeer jonge leeftijd onder overheidscontrole en indoctrinatie die men school noemt. De volgende vraag die je jezelf zou kunnen stellen is: wat te denken als de overheid gratis schoolboeken gaat verstrekken? Persoonlijk begin ik me dan toch wel ernstig zorgen te maken, want wie is de overheid eigenlijk en wie bepaalt er eigenlijk WAT er geleerd moet worden en waarom? En waarom is er amper een school te vinden waar je een fatsoenlijke technische opleiding kan volgen waar je nog echt een vak kunt leren? Tuurlijk is er zoiets als het ROC, maar ga gewoon eens bij wat bedrijven in de buurt langs en vraag eens of men tevreden is over de werkzaamheden en prestaties van de Nederlandse jeugd. De mensen die ik gesproken heb vertellen mij dat het huilen met de pet op is. Het is is veel gevallen werkelijk te triest voor woorden. "Ze komen als 'metselaar' van school en kunnen amper specie maken." Vakmensen zijn uitgestorven of zitten thuis met hun kennis en op school wordt niets (geen vak) meer geleerd...

Buiten dat onze kinderen op school amper meer iets fatsoenlijks leren, merk ik om mij heen dat er steeds meer kinderen vast dreigen te lopen in het huidige schoolsysteem. Onze kinderen zijn niet meer de kinderen die wij waren maar in veel gevallen zogenaamde 'nieuwetijdskinderen' die oude stof dienen te leren die opa en oma 50 jaar geleden ook al geleerd hebben. Kinderen leren over de geschiedenis van de mensheid, een geschiedenis die is geschreven door overwinnaars. Een gekleurde geschiedenis dus want als je de echte geschiedenis wilt weten, moet je dat vragen aan de verliezers. En wat doen we met al die 'nieuwetijdskinderen' die onhandelbaar zijn in huis en op school? Daar plakken het etiket ADHD of andere door de farmaceutische industrie bedachte ziektebeelden op, waarmee het mogelijk is om deze vaak bijzondere kinderen vol te stoppen met medicatie die gelijk staat aan harddrugs. Ritalin er in en je kind kan weer rustig naar school. Ja ja, dat geloof ik ook wel maar ondertussen wordt het vaak creatieve kinderbrein door deze medicatie vernietigd en veranderen de kinderen langzaam in emotieloze zombies.

Nu kan het zijn dat dit alles wat negatief overkomt en/of dat ik het allemaal zo goed weet. Zoals gezegd, mogelijk stel ik het allemaal wat zwart/wit, mogelijk generaliseer ik de boel, maar ik blijf bij mijn punt dat onze kinderen niets meer leren en geen toekomst hebben. En ja, ik heb commentaar op het huidige ONDERwijs systeem waarmee onze kinderen van BOVEN niet slim worden. Maar ik heb niet alleen commentaar. Ik wil ook een oplossing aandragen voor het al eerder beschreven probleem waar we mee kampen: vakmensen zijn uitgestorven of zitten thuis en op school wordt niets meer geleerd. Wordt het dan niet eens tijd dat we beide partijen bij elkaar brengen? Ik weet dat er in mijn omgeving verschillende kinderen zijn die maar wat graag naar een leuke knutselmiddag willen gaan. En dan niet zoiets sufs als een asbakje kleien. Nee, interesseer ze voor ongewone dingen, dingen die vraagtekens oproepen, die hun geest prikkelen. Onlangs nog was een moeder in de praktijk met haar beide zoons van 10 en 15 jaar. Was niks mee te beginnen, onhandelbaar. Of ik effe tijd had om die knapen mijn 1-draads LED te laten zien. Een lampje dat slechts met 1 draad brand. Vanzelfsprekend waren ze nieuwsgierig naar die rare vent die iets beweerde dat niet kon, echter binnen 5 minuten stonden ze geïnteresseerd over mijn werktafel gebogen om te zien hoe een en ander werkt. En dat vonden die jongens mooi. Ik liet ze een eenvoudig kristalradio-ontvangertje zien dat voor een paar centen zelf te maken is. En het LED lampje dat op 1 draad brand. Yep, inderdaad, het kan.

LED brand op 1 draad. De 10-jarige 'Tesla 2.0' wist hoe...

En ze begrepen het want de knaap van 10 jaar deed mij verbaasd staan. Na wat uitleg over Vrije Energie en mijn idee om een soort van zender/ontvanger te bouwen die zichzelf aan de praat houdt, zei de 10-jarige tegen mij: "Dan heb je een perpetuum mobile", om verder te gaan over "elektromagnetische velden en zendmasten die je op aarde kan zetten waarmee iedereen gratis energie kan krijgen." Stomverbaasd stond ik het joch aan te kijken. Hoorde ik dit goed? Sprak deze 'snotneus' inderdaad over een toren waarmee je iedereen van energie kan voorzien? Gratis en draadloos? Alsof 'Nikola Tesla 2.0' naast me stond. Die kleine aap van 10 jaar wist mij met zijn uitspraken werkelijk te verbazen en natuurlijk heb ik hem uitvoerig verteld van de Wardenclyffe Tower van Nikola Tesla en dat zijn idee daarmee overeenkwam. Zijn interesse en die van zijn broer waren direct gewekt, vooral toen ik nog wat andere snufjes liet zien. Prachtig vonden ze het, en nadat ik ze wat kleine spulletjes had meegegeven om zelf wat te experimenteren, vertrokken de twee jonge uitvinders richting huis.

Naar aanleiding van het bezoek van twee jongens ben ik eens na gaan denken en tot de conclusie gekomen dat we de kennis die thuis zit, samen moeten brengen met diegene die geïnteresseerd is. Kinderen en kennis moet je samen brengen, dat lijkt me duidelijk, anders wordt er zoals nu het geval is, niets meer geleerd. Laten we de vakmensen van weleer vragen om onze kinderen weer iets te leren, want hoe plak je een band of repareer je je brommer? Hoe maak je een kast of buig je hout? Of hoe zorg je voor je eigen voedsel dat in een tuin groeit en niet uit de fabriek komt? Wellicht wat simpele zaken maar als ik terugdenk aan wat die jongen van 10 jaar mij al kon vertellen over elektromagnetische velden, wordt het dan niet eens tijd dat we dergelijke kinderen juist die informatie geven waar ze behoefte aan hebben? De kleine 'Tesla 2.0' moest de volgende dag weer naar school, liever was hij een paar dagen bij mij gebleven om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Vandaar dat ik momenteel bezig ben een project voor te bereiden dat 'oude kennis' en 'jonge nieuwsgierigheid' samen moet brengen. Gewoon een plek waar onze kinderen weer kind kunnen zijn en iets kunnen leren waar hun interesse ligt of wat ze leuk vinden. Vraag een willekeurig kind eens of hij/zij het leuk vind op school. Of dat ze liever gaan spelen en leuke dingen doen dan de hele dag in een duf klaslokaal zitten luisteren naar een leraar die het – ondanks zijn vaak goede bedoelingen – ook niet meer weet. "Zoek maar op Google", was het antwoord van een leraar toen de dochter van een goede vriend op school een vraag stelde. Ik wil onze kinderen weer een toekomst geven, simpelweg het feit omdat ze het nodig hebben. Een toekomst waar we samen naar toe gaan en waarin we onze kinderen de juiste kennis moeten doorgeven, want hoe je het wendt of keert, onze kinderen moeten straks voor ons zorgen als wij oud en grijs zijn. En als we onze kinderen NU niets leren, zijn we straks allemaal de pineut. Veel wil ik echter nog niet kwijt over het project maar wat ik wel kan zeggen is het een project is voor 'De Soevereine Mens' waar men in vrijheid kan leren en werken en belangrijk nog, waar kinderen nog kind kunnen zijn. De enige vraag die ik hierbij nog dien te stellen, is een vraag aan onze kinderen zelf: wat zouden jullie graag willen...?

Wordt vervolgd.

Robert Boerman - 07-04-2012

Disclaimer