De postbode Men zegt wel eens ‘vroeger was alles beter’ en in de meeste gevallen was dat ook zo. Zo ook het bezorgen van uw post. ‘Vroeger’ werd dat als een vak beschouwd en er werd van alles aan gedaan om dat ‘vak’ hoog te houden. Fouten werden er amper gemaakt en verkeerd bestellen, nee dat kwam eigenlijk nooit voor…

Ik kan me nog goed herinneren dat ik destijds voor enkele jaren postbode was. Een heerlijke tijd met veel vrijheid. Het was ’s morgens om 6 uur beginnen en dan stonden de bakken met post voor twee wijken voor je klaar. Een voor de ochtend en een voor de middag. Allereerst werd de ochtendwijk op straat gesorteerd. Dat was allemaal handwerk, daarna werd de gehele wijk op nummer gesorteerd en ging je met de middagwijk aan de gang. Tegen een uur of half negen ging je de straat op om de boel te bezorgen. Keurig en correct bezorgen bedoel ik dan. Natuurlijk kan het eens gebeuren dat er een kaart verkeerd gesorteerd en dat ie dan per ongeluk in een verkeerde bus terecht kwam, maar dat was toen zeldzaamheid. Je wist de straten, de huisnummers en wie er op de verschillende adressen woonden. Dus als je een naam op de post zag staan die je niet kende, dan belde je even aan om te vragen of dit het juiste adres was. Zo niet, retour afzender…

In de zomerdag was je ’s morgens meestal vroeg thuis, zo rond half 11. Effe lekker tukkie doen en dan om ’s middags om 13.00 uur beginnen aan de middagdienst. Als je een beetje doorliep dan was je rond 2 uur weer thuis en daarna lekker zwemmen met de jongens. Ik heb dit werk voor een paar jaar met heel veel plezier gedaan en fouten, nee, die werden er amper gemaakt. Je zorgde er wel voor dat je goed werk afleverde. Zo ook met aangetekende brieven of andersoortig spul waar voor getekend moest worden. Gewoon netjes je werk doen dus. En dat is heel wat anders dan de postbezorger anno 2021…

Afgelopen week kreeg ik een email van iemand die mijn boek besteld had. De postbezorger had het boek maar onder de poort doorgeschoven, vermoedelijk niet wetende dat daar een hond lag die alles aan stukken scheurt… ‘Als ik maar van de post af ben, dan is het goed’, lijkt de gemiddelde postbezorger te denken… Ook geen wonder want hij krijgt pas betaald wat ie afleverd...

Ik spreek hier bewust van ‘postbezorger’ en niet van ‘postbode’ want de vergelijking met vroeger is niet te trekken… Zelf de post sorteren, op nummer zetten en wegbrengen is er niet meer bij. Kwak hier, kwak daar en klaar is postbezorger Kees. Het interesseert hem blijkbaar niet welke naam er op staat, als het nummer maar klopt. En als er toevallig een hond achter de schutting ligt, tja, dan knabbelt die het boek wel op. De postbezorger is er vanaf en dat is het belangrijkste. Stel je voor dat je eerst een briefje moet schrijven dat het pakketje op het postkantoor is af te halen of wellicht bij de buren? Nee, gewoon onder de deur doorschuiven en klaar is Kees…